Edukacja w świecie IV Rewolucji Technologicznej
Odpowiadanie na pytania, których jeszcze nie znamy
Prezentacja
Nadchodzi Czwarta Rewolucja Technologiczna zacierająca granice między światami produktów, liczb i przyrody. Skala, zasięg i złożoność tej rewolucji spowoduje skutki, jakich ludzkość nigdy przedtem nie doświadczyła w tak krótkim czasie.
Czytaj więcej...
Pamiętacie Czerwoną Królową z Alicji w Krainie Czarów? ”Tutaj, musisz biec tak szybko, jak tylko potrafisz, aby pozostać w tym samym miejscu. Jeśli chcesz się się znaleźć gdzieś indziej, musisz biec jeszcze dwa razy szybciej”. Groźnie rośnie nacisk na ”działanie”. Paradoksalnie, w czasach szybkich zmian, nie tylko tempo biegu ma znaczenie, ale także zdolność zatrzymywania się i myślenia. Mało czasu na myślenie prowadzi do wybierania wczorajszych działań, które kiedyś-komuś przyniosły sukces. Przykłady pytań, dla których warto dzisiaj przystanąć na chwilę: Gdzie zmierza technologia? Biologia syntetyczna i CRISP mogą nam dać “idealnych” ludzi;?czy jesteśmy na to gotowi? Co (wkrótce) zmienią zastosowania fizyki kwantowej i komputery biologiczne? Jak się rozwinie sztuczna inteligencja? Sieci neuronowe: któremu czarnemu pudełku wierzyć? Używanie terminu „sztuczna inteligencja” jest jeszcze dzisiaj niebezpiecznym nadużyciem –ponieważ uważamy ją za „inteligentną”, więc przekazujemy jej uprawnienia do decydowania. W momencie, kiedy potrafimy wreszcie kontrolować wiele aspektów naszego przeznaczenia, zaczynamy oddawać tę kontrolę sztucznym agentom, które (jednak) nie myślą: przełączamy cywilizację na autopilota. Wzrastający niepokój n.t. etycznych implikacji postępów w sztucznej inteligencji. Produkty z moralnością na żądanie? Dokąd technologia zabierze nas kiedyś w świecie kreatywności i projektowania? Czy człowiek będzie w istocie inteligentnym interfejsem pomiędzy maszynami? Jak sobie poradzimy z konsekwencjami upadku utopii o zbawiennym wpływie Internetu na demokrację. Etc. Czy powinniśmy się tym wszystkim przejmować? Oczywiście, chyba, że żyjemy w symulacji komputerowej (Rizwan, Bostrom). A jeśli to nie jest jednak symulacja i musimy sobie z tymi problemami sami poradzić? Globalne problemy tworzone przez współczesne globalne technologie wymagają globalnych, długofalowych rozwiązań, czego ludzie i społeczeństwa dotychczas nie umiały robić z powodu „genetycznej” orientacji na krótkookresową, egoistyczną optymalizację. Edukacja, w czasach IV Rewolucji Technologicznej, ma więc do spełnienia historyczną – na skalę cywilizacji - rolę generalnej zmiany paradygmatu myślenia o rozwoju. Lub podzielimy los Wysp Wielkanocnych..
prof. dr hab. Piotr Płoszajski
Kierownik Katedry Zarządzania w Szkole Głównej Handlowej (1994-2018)
prof. dr hab. PIOTR PŁOSZAJSKI Kierownik Katedry Teorii Zarządzania w Szkole Głównej Handlowej (1994-2018). Absolwent zarządzania na Uniwersytecie Łódzkim i Harvard Business School. Research Scholar w Sloan School of Management, Massachusetts Institute of Technology (MIT), USA. Stypendysta m.in. w British Academy, CNRS (Francja), Keio Univ. (Japonia), Chińskiej Akademii Nauk, DAAD (RFN. W latach 1987-1991 dyrektor Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, a w latach 1993-1998 Dyrektor Generalny Polskiej Akademii Nauk. Autor ponad 200 publikacji. Ostatnio zajmuje się Nową Gospodarką, wpływem technologii na modele biznesowe, Internetem Obiektów i sztuczną inteligencją. Visiting Professor i wykładowca na kilkudziesięciu uniwersytetach w Europie, USA, Japonii, Indiach, Australii i Nowej Zelandii. Doradca i wykładowca w wielu korporacjach polskich i międzynarodowych. Członek kilku rad nadzorczych. Członek Advisory Board w Chief Information Officer Network (CIONET).
Inteligencja +
Prezentacja
Wykład dotyczy sztucznej inteligencji (AI), a jego tezą jest, iż faktycznie AI jest wsparciem ludzkiej inteligencji coraz większą mocą komputerów. Efekty mogą dotyczyć niemal każdego człowieka od najmłodszych lat. Z tego powodu, AI zaczyna trafiać do edukacji, a ponieważ jest związana z komputerami, właściwym dla niej miejscem jest edukacja informatyczna.
prof. dr hab. Maciej M. Sysło
Warszawska Wyższa Szkoła Informatyki
prof. Maciej M. Sysło, matematyk i informatyk. Autor blisko 200 prac naukowych i kilkunastu książek. Działalność naukowa i edukacyjna przyniosła mu prestiżowe nagrody i granty krajowe i zagraniczne. Już w połowie lat 60. XX wieku przyglądał się, jak uczniowie dwóch liceów we Wrocławiu uruchamiali swoje programy komputerowe w ramach pierwszych w kraju zajęć z informatyki w szkole. Od połowy lat 80. XX wieku aktywnie zajmuje się upowszechnianiem informatyki na wszystkich etapach edukacyjnych. Jest autorem koncepcji kształcenia informatycznego w szkołach, współautorem kolejnych podstaw programowych przedmiotów informatycznych, programów nauczania i podręczników. Przez niemal 20 lat organizował konferencje „Informatyka w Szkole”. Za swój największy sukces na polu upowszechniania informatyki uznaje utrzymanie, wbrew powszechnym tendencjom w kraju i za granicą, wydzielonych zajęć z informatyki w szkołach, a teraz czyni wszelkie starania, by nauczaniem informatyki i programowania zostali objęci wszyscy uczniowie od pierwszej do ostatniej klasy w szkole, a także w przedszkolu. Organizator Międzynarodowego Konkursu informatycznego Bóbr, animator inicjatywy Godzina Kodowania w Polsce. Członek wielu rad i komitetów zajmujących się edukacją, m.in. przedstawiciel Polski w Technical Committee 3 on Education (IFIP); członek Rady ds. Informatyzacji Edukacji przy MEN. Pasjonat historii informatyki i komputerów, właściciel kolekcji mechanicznych maszyn do liczenia i do pisania, popularyzator historii informatyki. Jego dewiza to: „łączą nas więzy ludzkie, nie maszyny”, a hobby to praca, muzyka (m.in. Chopin, Mozart, Enigma, Vangelis, Oldfield, Jarre), lektury (literatura japońska, biografie, historia nauki i odkryć). Więcej szczegółów na http://mmsyslo.pl/.
Sztuczna inteligencja a ... rankingi
Ranking rankingowi nie równy...
prof. dr hab. Jan Madey
Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki,
Uniwersytet Warszawski
Prof. dr hab. Jan Madey swoje życie naukowe związał z Uniwersytetem Warszawskim, ale miał okazję wielokrotnie współpracować z czołowymi informatykami świata w trakcie licznych wyjazdów zagranicznych. Dłuższe pobyty w czołowych ośrodkach Europy i Ameryki Północnej zaowocowały nie tylko różnymi tematami badawczymi, przenoszonymi następnie na teren Polski, ale także doświadczeniami w dydaktyce oraz w praktycznych aspektach informatyki, a zwłaszcza inżynierii oprogramowania. Pozwoliło to profesorowi Madeyowi zarówno prowadzić nowatorskie zajęcia dydaktyczne na wielu poziomach, popularyzować informatykę, jak i zapewnić opiekę młodym adeptom informatyki, od uczniów szkół podstawowych na doktorantach skończywszy. Był on w szczególności autorem pierwszych w Polsce podręczników języków programowania Algol 60 oraz Pascal, co wiązało się m.in. z wypracowaniem metodyki ich nauczania. Profesor Madey – poza działalnością naukową, dydaktyczną i popularyzatorską – pełnił wiele funkcji zarówno w Uniwersytecie Warszawskim, jak i poza nim. W swojej macierzystej uczelni był w szczególności współtwórcą i wieloletnim dyrektorem Instytutu Informatyki, prodziekanem Wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki, a także Prorektorem. Z funkcji pozauczelnianych należy wymienić zarówno jego wieloletnią współpracę z resortami edukacji oraz nauki (członek licznych zespołów; aktualnie przewodniczący Rady ds. Informatyzacji Edukacji przy MEN), jak i z innymi ciałami (np. wiceprzewodniczący Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego przez trzy kadencje, członek Komitetu Głównego Olimpiady Informatycznej od początku istnienia tej olimpiady). Na szczególne wyróżnienie zasługuje wieloletnia działalność profesora Madeya w zakresie opieki merytoryczno-organizacyjnej nad wybitnie uzdolnionymi dziećmi i młodzieżą. Jest on obecnie przewodniczącym zarządu Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, Narodowym Organizatorem Konkursu Unii Europejskiej dla Młodych Naukowców, a także opiekunem (wraz z prof. Krzysztofem Diksem) drużyn studenckich awansujących od 25 lat do światowych Finałów w Programowaniu Zespołowym (co dwukrotnie zostało uwieńczone zdobyciem Mistrzostwa Świata przez ekipę UW). Laureat licznych nagród i wyróżnień. Otrzymał w szczególności Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Oficerski i Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne zasługi dla promocji Polski w świecie, Medal Prezydium PAN im. Mikołaja Kopernika za wybitne zasługi na rzecz nauki, Nagrodę Specjalną Polskiej Rady Biznesu im. J. Wejcherta oraz Lifetime Coach Award.
O algorytmach, które wstrząsnęły (informatycznym) światem - wybór osobisty
Informatyka wpływa na życie każdego z nas. Codziennie posługujemy się narzędziami informatycznymi, za którymi stoją epokowe odkrycia algorytmiczne. Opowiem o kilku takich odkryciach, zachęcając przy tym słuchaczy do ułożenia własnych list ważnych (z osobistego, subiektywnego punktu widzenia) algorytmów.
prof. dr hab. Krzysztof Diks
Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki
Uniwersytet Warszawski
prof. dr hab. Krzysztof Diks przewodniczący Komitetu Głównego Olimpiady Informatycznej, przewodniczący Rady Instytutu Informatyki Uniwersytetu Warszawskiego, Przewodniczący Polskiej Komisji Akredytacyjnej, członek Rady ds. Informatyzacji Edukacji przy Ministrze Edukacji Narodowej, zaangażowany w pracę Olimpiady od roku 1994, od roku 1999 Przewodniczący Komitetu Głównego Olimpiady Informatycznej (w tym czasie Polacy dwukrotnie wygrywali Międzynarodową Olimpiadę Informatyczną), Przewodniczący Międzynarodowej Olimpiady Informatycznej w roku 2005, Przewodniczący Bałtyckiej Olimpiady Informatycznej w latach 2001, 2008, 2015, Przewodniczący Olimpiady Informatycznej Krajów Europy Środkowej w roku 2004, pomysłodawca i organizator ogólnopolskiego konkursu algorytmiczno-programistycznego Potyczki Algorytmiczne, opiekun (razem z profesorem Janem Madeyem) Mistrzów Świata w Programowaniu Zespołowym, wykładowca na wielu warsztatach dla nauczycieli informatyki doskonalących umiejętności w pracy z uczniami uzdolnionym informatycznie, współautor podręcznika akademickiego "Algorytmy i struktury danych", współtwórca książki "Przygody Bajtazara. 25 lat Olimpiady Informatycznej".
Informatyka - fundamenty wdrażania
Prezentacja
Jest to kontynuacja moich wystąpień na tej konferencji poświęconych nowej podstawie programowej informatyki, który właśnie wchodzi na ostatni etap edukacyjny we wszystkich szkołach ponadpodstawowych. W tym artykule omawiamy najważniejsze czynniki realizacji podstawy programowej, które mają zasadnicze znaczenie dla powodzenia wszystkich uczniów.
prof. dr hab. Maciej M. Sysło
Warszawska Wyższa Szkoła Informatyki
Informatyka w zakresie rozszerzonym - projekty zespołowe
Nowa podstawa programowa zakłada pracę z uczniami m. in. w oparciu o projekty zespołowe. Przez dwa ostatnie lata na Wydziale Matematyki i Informatyki UMK był prowadzony projekt Programowanie Zespołowe 2.0, w trakcie którego zespoły uczniów z toruńskich szkół średnich realizowały projekty zespołowe z informatyki. W trakcie wykładu swoimi doświadczeniami podzielą się uczniowie oraz opiekunowie naukowi tych zespołów.
dr Anna Beata Kwiatkowska, dr Bartosz Ziemkiewicz, mgr Damian Kurpiewski, dr Piotr Przymus, dr Marcin Piątkowski
Wydział Matematyki i Informatyki UMK
Jak kształcić kompetentnego nauczyciela matematyki i informatyki? - o doświadczeniach autorów kierunku Nauczanie matematyki i informatyki na WMiI UAM w Poznaniu
Podczas wykładu zaprezentowana zostanie koncepcje konstrukcji kierunku Nauczanie matematyki i informatyki, działającego od 4 lat na Wydziale Matematyki i Informatyki UAM w Poznaniu. Zmiany treści oraz wymagań w Podstawie Programowej, projekty Standardów Nauczania, projekty Modelowego Programu Kształcenia Nauczycieli, oczekiwania wielu środowisk (dydaktycy, metodycy, nauczyciele, rodzice itp.), a także realna potrzeba zwiększenia roli praktyki w przygotowaniu do zawodu stały się przyczyną podjęcia zmian w organizacji oraz programie kierunku. Studia są aktualne tak zorganizowane, by przyszły nauczyciel matematyki i informatyki uzyskał wszechstronne kompetencje merytoryczne, dydaktyczne, psychologiczno-pedagogiczne i interpersonalne. W procesie kształcenia studentom umożliwia się kontakt z ekspertami z zakresu teorii jak i praktyki nauczania, planuje się realizację wszystkich przedmiotów z wykorzystaniem takich metod, form i środków dydaktycznych, które są niezbędne do efektywnego i rzetelnego przygotowania absolwenta do zawodu nauczyciela. Absolwent będzie wyposażony również w szereg kompetencji naukowych umożliwiających mu prowadzenie badań dydaktycznych oraz wprowadzenie innowacji w procesie nauczania.
dr Edyta Juskowiak
Wydział Matematyki i Informatyki UAM w Poznaniu